Het 'fotografieoog'

Wanneer ben je een vakantiekiekjesschieter en wanneer een goede fotograaf? Ik voer deze discussie vaak met mijzelf of met vrienden, en iedereen heeft een andere mening.

Tegenwoordig is fotograferen zo makkelijk dat zelfs een kind van 2 weet hoe het werkt. Heel anders dan vroeger, toen de assistent achter de fotograaf aanholde met de spullen, mensen voor portretten minutenlang stil moesten staan omdat de opname zolang duurde. Nu pakken we een klein metaal ding, drukken op de knop en bekijken het gelijk terug op een digitaal schermpje om te zien of iemand zijn ogen wel open had. Appeltje eitje dus.

 

www.wikipedy.com

Maar wanneer ben je dan geen huis-tuin-keuken fotograafje meer? Mijn mening is dat de kracht van fotografie zo'n 25% bij de apparatuur ligt en 75% bij de manier hoe de fotograaf kijkt naar de wereld. De kunst van fotograferen zit in het anders kijken en fotograferen van onderwerpen. Onderwerpen die iedereen kan fotograferen, maar door jouw manier van vastleggen een onderwerp veel interessanter maakt om te bekijken. Het 'fotografieoog' noem je dat ook wel.

Ik zag bij het Louvre in Parijs genoeg mensen die recht voor de piramide een foto maakte, met of zonder een lachend persoon ervoor. Toen wij 's avonds daar liepen, en ik net wat foto's van het Louvre met een opkomende maan erachter had gemaakt en baalde dat ik mijn spiegelreflex niet mee had, kwamen er wat jonge meiden van mijn leeftijd aangelopen, ook toeristen. Een ervan bleef opeens stilstaan terwijl de rest doorliep, en knielde bij een waterplas neer. Via die waterplas fotografeerde ze de weerkaatsing van het Louvre. Zij heeft het 'fotografieoog'.

Het Louvre, bekeken door mijn eigen 'fotografieoog'.

Mijn tip is dan ook, bekijk je onderwerp op een creatieve manier. Weerkaatsing, enorm inzoomen, perspectiefverandering, object toevoegen, alles kan en mag. Ik raad je ook aan om het Grote Creatieve Fotografieboek te lenen/kopen, hierin staan heel veel manieren beschreven hoe je jouw onderwerp op een veel interessantere manier kan vastleggen. En als je dat doet zullen veel meer mensen je werk met interesse bekijken, en houdt je hun aandacht vast. Dat is het verschil tussen een vakantiekiekjesschieter en een goede fotograaf.